Vlaggetjes

El Chaltén 
De camper ging vannacht behoorlijk heen en weer. Vergelijk het maar met een heftige turbulentie in een vliegtuig. De wind was al behoorlijk aangetrokken.
Ik dacht dat ik de camper redelijk recht had geparkeerd. Dat is altijd makkelijk voor bv het bakken van een ei. Maar vanmorgen had ik het idee dat de camper rechtsachter wat was weggezakt. Wat ik al vreesde was waar. De rechter achterband was zacht. Niet helemaal leeg, maar tocht duidelijk zacht.  Hij loopt blijkbaar langzaam leeg. Vermoedelijk is dit al vanaf het begin. We hebben de band al eerder bijgepompt toen de linker lek was. Een Duitser met een gigantische truckcamper die ook op de gratis kampeerplek van het Parque Naciona Los Glaciares stond hielp om de band op spanning te brengen. De truck is in alles voorzien. Zij kunnen zich compleet zelf supporten. Dit moet ook wel, zij hebben 3 jaar met die truck door Noord-Amerika getrokken en zijn nu al maanden in Zuid-Amerika. Ik denk dat je ze kan volgen op http://www.dergrossewagen.de.   
De vlaggetjes waarmee we voor de verjaardag van Toos de camper hadden versierd redden het niet in de storm. Het feest was er niet minder om.
Het weer was dus zoals voorspeld: bewolkt met enkele buien, Patagonische wind met snelheden tot 96 km/h en temperatuur onder de 10 graden. Het was weer om lekker bij de open haard te gaan zitten met een lekker biertje of wijntje. Wij besloten om te gaan wandelen. El Chalten is een paradijs voor wandelaars en klimmers. Er zij hier genoeg uitdagende klimroutes en wandelroutes van enkele uren tot meerdere dagen durende trekkings. In het plaatsje zitten tal van organisaties die trekkings over de gletsjers organiseren. Wij kozen voor een 4 uur lange wandeling naar Lago Capri waarbij je veel uitzicht op de Fitz Roy zou kunnen hebben. Zou kunnen hebben, want het was nog steeds dik bewolkt.
In tegenstelling met een bergwandeling in de Alpen hoef je hier geen liters water met je mee te zeulen. Niet alleen omdat de weer niet zo dorstig is, maar ook omdat je hier nog gewoon uit de beekjes kan drinken. Er stroomt hier nog onvervuild water in de beekjes. Er grazen hier geen koeien of schapen hoog op een alm, er staan geen boerderijen of andere huizen hoog in de bergen. Het water is echt zuiver en smaakt heerlijk zonder enkele bijsmaak.
De wandeling was grotendeels beschut tussen de bomen. Op de open plekken ervoer je hoe hard de wind was. Het bos lag ook vol met omgewaaide bomen. Op de heenweg lag er 1 dwars over het pad. Waarschijnlijk was die vannacht omgewaaid. Er stond ook een bord met de waarschuwing voor omwaaiende bomen. We hadden uitzicht op een zelfs bij dit weer fel blauw gekleurde gletsjer. De Fitz Roy hebben we de gehele wandeling niet gezien. Na het rondje bij de laguna ging de wandeling dezelfde weg terug. Het pad wat geblokkeerd was door de omgevallen boom was inmiddels vrij gemaakt. Het nationaal park wordt goed onderhouden. Dat moet denk ik ook wel. Op zo'n openhaard dag als vandaag in het voorseizoen was het eigenlijk best druk. Ik moet er niet aan denken om hier in het hoogseizoen met mooi weer te lopen. In de afdaling naar het dorp keken we nog van boven naar een condor. Een prachtig gezicht hoe die enorme vogel op de wind zweeft.
In de middag hebben we nog 3 uur naar de Chorrillo del Salto gewandeld. Een bijna vlakke wandeling die door de storm tegen nog best pittig was. De waterval was mooi, maar een poserende vogel steelde eigenlijk de show. Sorry voor de vogelaars, ik weet niet welk soort dit was.
Op de weg terug naar de campsite verraste ons dat de supermercado op zondagavond open was. Toen we uit de camper stapte was de verrassing nog groter: de Fitz Roy liet zich even zien.