The Red Line

Vandaag was een erg lange reisdag. We hebben 640km afgelegd. De 1e paar km reden we nog door Etosha. We hebben daar nog de Dik-dik gespot. De Dik-dik is een heel klein hertje. Een snackje voor de leeuw.
Eenmaal het park uit rijdt het aardig door. Hier ligt weer asfalt. Na een tijdje rijden passeerden we de Red Line. De Red Line is een hek door Namibië. Op de weg is het een politie controle. Het lijkt een grens waar je geen paspoort nodig hebt. Auto' s die naar het zuiden gaan worden gedesinfecteerd. De boeren in het zuiden hopen hiermee hun vee gezond te houden. Aan de andere kant van de Red Line is het land ineens heel anders. Hier zien we veel traditionele ronde houten hutjes met een rieten dak in een kraal. De weg gaat kaarsrecht door het steeds groener wordende landschap. De huizen staan aan beide kanten van de weg. Je mag daar 120km/uur rijden, maar geiten, ezels, koeien en kinderen kunnen elk moement oversteken. De wrakken aan de kant van de weg tonen dat dit niet altijd goed is gegaan. Overal ligt rotzooi. Mensen halen water en dragen van alles op hun hoofd. Dit is het beeld wat we kennen van Afrika.
Vanavond hoefden we de tent eens niet op te zetten. We overnachtten in een lodge. Daar aangekomen was er nog tijd voor een 'cruise' op de Kavango rivier. De cruise liet ons watervallen, een crocodil en een aantal nijlpaarden zien.
Morgen gaan met ... de Okavanga delta in. We kamperen dan in de bush. Alles moet mee op de mokoro. De traditionele kleine houten kano's Er wordt een hittegolf verwacht. Dit gaan warme dagen worden.......