Tijger

We reden vanmorgen zeker een uur door een bevroren landschap boven de 3000m. Het volgende uur daalde we af naar zo’n 1850. Daar begonnen we aan onze 2 daagse tocht door de Tiger Leaping Gorge. Iedereen had hoge verwachtingen van deze beroemde kloof. We beschouwden dit als 1 van de hoogtepunten van de reis. We stelde ons een idyllische wandeling voor door een smalle kloof met bergen van boven de 5000m aan weerszijde. We zouden 2 dagen nodig hebben en overnachten in een guesthouse in de kloof. Morgen zouden we het restant lopen en dan doorrijden naar Lijiang.

Het verliep anders:

Om een uur of 10 vingen we aan met de wandeltocht. Het was meteen een pittige klim naar 2350m. Gevolgd door een afdaling van ongeveer 200 hoogtemeters. We hebben daar ons meegebrachte lunch genuttigd. Gisterenavond hadden we een heerlijk uitziend brood gescoord. Maar, als zoveel brood, koeken en gebak, het is allemaal even droog en smakeloos.

Na de  lunch ging de route weer omhoog. En na een tijdje klimmen stond er een bord dat er nog 28 haarspeldbochten volgden. Pas bovenaan, na een nieuwe klim van 500 hoogtemeters, kregen we een glimp te zien van de kloof. Tot nu toe keken we steeds op een bouwput. De Chinezen zijn immers overal aan het bouwen met immens grote projecten. Hier zijn ze tunnels en viaducten aan het bouwen voor een snelweg en hoge snelheidstrein naar Shangri-la. Als de Chinezen massaal naar dit ‘Aards Paradijs’ reizen zal dit ook zijn charme verliezen. Behalve het niet zo beste uitzicht kwam er ook veel lawaai van de bouwplaats. Niet wat je wilt op een bergwandeling.

Maar goed, pas om half 3 kregen we dus onze eerste view op de kloof. De beste view leek je te kunnen hebben als je een zijpaadje zou inslaan. Een behulpzame Chinees attendeerde me hierop, maar hij had blijkbaar dit stukje land geannexeerd (en dat in China waar al het land van de staat is), want je moest 10 Yuan betalen om van het uitzichtspunt te kunnen genieten. Niemand gunde deze chinees de 10 Yuan. We weten dus ook niet of het het waard zou zijn. We vertrouwden erop dat we nog veel betere views op de kloof zouden krijgen.

De route werd na het bereiken van het hoogste punt inderdaad wat mooier. Veel zicht op de rivier had je niet, maar de 5-duizenders kwamen langzaam maar zeker achter de bewolking vandaan. Helaas werd het landschap veel ontsiert door elektriciteit kabels, waterleiding buizen en asfalt wegen voor de vele gebouwtjes met fel blauwe daken. Na wat kleine afdalingen liepen we de laatste 5km naar Half Way op ongeveer gelijke hoogte.

Half Way is de naam van het guesthouse waar we de nacht doorbrachten. We bereikten Half Way om 17.00 uur. Half Way ligt mooi en heeft wel wat weg van een berghut. Zeker ook de temperatuur die weer flink daalde toen de zon verder zakte. Wel jammer, dat je de hut, gelegen in een dorp, ook met een auto kon bereiken…