Mooi, mooier, mooist

Vrijdag 27 mei 2022
Poncebas
Het was bewolkt toen ik wakker werd. Dat was niet de afspraak. Het zou weer een volledig zonnige dag worden!
We hadden gisteren gekeken of we vanaf P3 naar de meren (Lagos de Covadonga) konden fietsen. Dat bleek nog 13km te zijn met bijna 1000hm. Dat vond Marja niet zo’n goed idee. Zomers en in mei al in de weekenden rijden er bussen vanaf P1 via P2, P3, P4 en P5 de berg op. Hier bij P3 is een waar busstation om de massa via een loopbrug naar de bussen te begeleiden. Een echte toeristische attractie dus, waar echt heel veel mensen op af komen. Het moet wel mooi zijn daar boven!
Om de drukte op deze vrijdag voor te zijn besloten we om eerst de berg op te rijden en boven te ontbijten. Dat bleek een goede keuze. We reden rustig de berg op en de mist in, dat was dan wel jammer. Ondanks de mist was het toch een mooie weg. Breed genoeg om elkaar te passeren, hoewel dat maar een enkele keer het nodig was. Lastiger waren de velen koeien op de weg waar we soms letterlijk omheen moesten slalommen. Naar mate we hoger kwamen werd de mist dunner. De zon kwam er zo nu en dan doorheen en het uitzicht werd nog mooier. Al voor het eerste meer waren we boven de mist en konden we het landschap in haar volle glorie bewonderen. Marja zei zelfs dat dit het mooiste was wat ze ooit heeft gezien. En dat zegt wel wat. We hebben toch al heel wat moois gezien in bv Noorwegen, IJsland, de Alpen, Canada, USA, China, Japan, Zuid-Afrika, Namibië, Patagonië, enz.
Tijdens het ontbijt liep het kleine hoogste parkeerterrein al aardig vol. De meeste mensen liepen wat over het gras naar het meer. Andere klommen de rand tussen de meren op, zodat je uitzicht had over beide meren. Wij wilden de 7km lange rondwandeling om beide meren doen. We waren eigenlijk bang dat dit een druk wandelpad zou zijn. Dat viel gelukkig mee. De meeste mensen leken niet te komen om te wandelen. Het zien van de 2 meren van Lagos de Covadonga was blijkbaar genoeg. Mooier dan mooist kan het ook niet worden.
De weg naar beneden duurde wat langer. Niet omdat er meer koeien op de weg stonden, maar omdat we meer tegenliggers hadden. In het dal hadden we weer ontvangst op onze smartphone en konden de nieuwe bestemming Poncebos ingeven.
Poncebos lijkt ook druk te zijn. Aanbevolen werd om op het grote parkeerterrein 2km voor Poncebos te overnachten en dan te wandelen of de fiets te pakken. We waren nog wel doorgereden naar Poncebos. Je kon daar alleen langs de weg parkeren. Er was wel wat plaats. We zijn toch teruggereden naar de grote parkeerplaats 2km terug.
Ik ben op de fiets nog de situatie gaan verkennen en ben daarna doorgereden tot Sotres. De route begon in een kloof. Niet zo spectaculair als de Desfiladero de los Beyos of de Ruta de Cares, maar toch wel mooi. Hoger was het net of je in het hooggebergte fietste, terwijl dit gewoon onder de 1000 meter bleef.