Hangbrug

Dinsdag 7 juni 2022

Espiunca
Een wijngaard is een bedrijf. En daar moet gewerkt worden. Vanmorgen om 6 uur arriveerden de werklui en gingen vlak voor onze camper aan de gang met de waterput. De cementmolen stond 50 meter verderop. Dat was niet lekker wakker worden.
Het plan voor vandaag was om rond 9 uur weg te rijden richting Espiunca. In Espiunca kan je de Paiva Walkways (Passadiços do Paiva) lopen. De Passadiços do Paiva is een wandelpad van 8,7 km vanaf Espiunca tot Areinho in het Geopark Arouca. Het pad gaat voornamelijk over houten bruggen en trappen die aan en boven de rotsen zijn bevestigd. Het landschap is hiermee onaangetast. In mei 2021 hebben ze hangbrug gemaakt met de naam Arouca 516. De hangbrug is 516 meter lang en was daarmee de langste ter wereld. (Inmiddels is er in mei 2022 een langere geopend in Tsjechië.) In 2018 hebben we trouwens ook 2 hangbruggen gelopen, in Saar-Hunsrück en in Reutte, beiden beweerden toen de langste ter wereld te zijn. De Arouca 516 hangt 175 meter boven de rivier. De hangbrug heeft slechts 1 functie: toeristen trekken. Dat is bij ons dan ook gelukt.
Het aantal bezoekers op de brug is beperkt. Je moet van te voren een kaartje reserveren voor een bepaalde tijd. We moeten volgens de navigatie nog ruim 2 uur rijden naar Espiunca. We schatten in dat we over de bochtige weggetjes hier wel 3 uur voor kunnen plannen. Als we dan om 12 uur starten aan de Passadiços do Paiva zouden we om half 4 bij de Arouca 516 kunnen zijn.
Vanwege de herrie waren we om 8.15 uur al weggereden. De bochtige weggetjes namen inderdaad veel tijd in beslag. Hoewel de wegen niet zo smal waren was het toch heftig, Marja werd er zelfs misselijk van. Om half 12 bereikten we de parkeerplaats in Espiunca. We probeerden de kaartjes online te bestellen, we gingen voor half 4. Dat viel nog niet mee, al kies je voor Engels, de site ging regelmatig terug naar Portugees. Uiteindelijk lukte het en konden we om 12.15 aan de wandeling beginnen.
De wandeling liep over de houten constructie stroomopwaarts langs de rivier de Paiva. De uitzichten in het dal en over de rivier waren schitterend. Het houten wandelpad liep gemakkelijk waardoor je goed rond kon kijken. Het was wel drukker dan we de afgelopen wandelingen hebben meegemaakt. Meestal konden we het aantal andere mensen wel op 1 hand tellen. Nu kwamen we samen handen tekort. Tegen het eind van de 8 km zagen we de Arouca 516 hoog boven de rivier. Het waren een behoorlijk aantal trappen naar boven. Het deed met denken aan de trappen bij Faro del Caballo op 18 mei. We waren om half 3 al boven bij de Arouca 516. We mochten er pas om half 4 op, dus moesten nog een uurtje wachten. Genietend van het uitzicht ging dat best snel.
Er had zich wel een groep mensen verzameld die ook om half 4 geboekt hadden. Onze groep mocht maximaal 35 mensen bevatten. Ik denk dat we met een man of 20 waren. Aan de andere kant stonden ook nog een paar mensen. Na een heel verhaal mochten we heen en weer over de brug lopen. Dat is altijd een mooie ervaring en bood een schitterend uitzicht op de vallei met de Paiva en de Cascata das Aguieiras (Aguieiras Waterfalls). Inclusief de uitleg en het nemen van de nodige foto’s en video’s hebben we een uur gedaan over deze kilometer.
De terugweg over de Passadiços do Paiva ging stroomafwaarts en liep best gemakkelijk. Eenmaal beneden vonden we het parkeerplakje wel mooi en hebben de camper hier laten staan voor de nacht.