Pech

Woensdag 21 februari – woensdag 6 maart 2024 
Akureyri 
Vorig jaar zijn er veel ski(les) dagen uitgevallen doordat er te veel wind was. De liften konden niet draaien door de storm. In het dal viel het nog wel eens mee, maar boven op de berg was de wind vaak boven de 100 km/uur. Op de dagen dat er minder wind stond was het vaak bewolkt. De bewolking was laag zodat je in het bovenste gedeelte van het skigebied héél erg slecht zicht had.
Dit jaar is het heel anders. Maandag 26 februari was pas de 2e dag in de periode dat we hier zijn dat het gebied gesloten was. We hebben een aantal dagen met sneeuw gehad, maar ook dagen waarbij het de gehele dag vroor en zonnig was, Kaiser Wetter zoals ze in Oostenrijk zeggen.

Behalve op die maandag de 26e heb ik dan ook iedere dag wel skiles kunnen geven. Marja heeft ook bijna al die dagen gewerkt, of voor de skischool, of voor Kaffi Ilmur.
Die maandag zijn we naar Kaffi Ilmur gereden om te lunchen met Eline en Isabel (twee ski-juffen uit Nederland). Het was tevens het afscheid van deze 2 meiden. Zij vlogen de volgende dag terug naar huis. Overdag is het betaald parkeren in het centrum van Akureyri. We probeerden te betalen bij de betaalpaal, maar dat mislukte 2x. Er stond een verwijzing naar een website waar we het ook probeerden. Dat leek te lukken. En er kwam ook plotseling nog een bon uit de betaal meter. Hebben we dan 2 of 3x betaald?
We gingen met een gerust hart naar Kaffi Ilmur. Toen ik later op mijn telefoon keek en een pop-up op de parkeersite weg klikte stond er “Payment failed”. We hadden blijkbaar toch niet dubbel betaald. Enkel trouwens ook niet. Terug bij de auto hadden we een bon voor onbetaald parkeren.
De volgende morgen ben ik naar het Radhus geweest om mijn verhaal te vertellen. Het hielp, de boete werd kwijt gescholden.
Vrijdag bleken mijn ski’s gestolen te zijn. Het waren nieuwe ski’s, speciaal voor hier gekocht. Zaterdag en zondag heb ik nog overal gezocht en nagevraagd of ze ergens gevonden waren. Ik heb geprobeerd de webcam beelden in te zien maar er was niemand die daar toegang toe had. Het bericht is op meerdere sites gedeeld en iedere medewerker van het skigebied weet er van en hoe mijn gestolen ski’s er uit zien. Volgens velen worden ze terug gevonden. Er wordt hier nooit gestolen, zeggen ze. Soms neemt iemand per ongeluk de verkeerde ski’s mee, die duiken dan een volgende keer weer op. Ik geloof daar niet in. Ik kan daar niet op wachten, ik heb ze nodig voor mijn werk.
Maandag ochtend ben ik vroeg naar het politie bureau gegaan om aangifte van diefstal te doen. Ik had verwacht dat de agent een rapport zou opstellen dat ik naar mijn verzekering kan opsturen. Zo gaat het hier echter niet. Ik krijg geen rapport. Eerst gaat hij zoeken. Hij is naar het skigebied geweest om de situatie te bekijken, mensen te spreken en de webcam beelden op te vragen. Die blijken er overigens niet te zijn. De camera maakt slechts foto’s die constant worden overschreven.
Sinds zaterdag ski ik op geleende ski’s en zal ik nieuwe moeten aanschaffen.

Woensdag 6 maart hadden we beiden vrij gepland. We wilden wat anders doen. Het werd een Walvis vaart, niet om te vangen, maar om te bekijken. We hebben 2 bultruggen gezien, eigenlijk al snel in het fjord. Helaas lieten deze grote walvissen zich maar steeds met een klein stukje zien. Een enkele keer zagen we ook de staart boven water als ze een diepere duik maakten. Een groep van de kleinste soort walvis (bruinvis) hebben we alleen van een hele grote afstand gezien.