Brrr

Vrijdag 10 juni 2022

Óbidos
Het is fijn wakker worden met een prachtige view. Dit keer over zee. Vanaf Miradouro Do Salgado zouden we ook een mooi uitzicht hebben op Nazaré, maar Nazaré lag helaas in de mist.
We hebben vroeg ontbeten. We hadden namelijk om 9 uur met Petra afgesproken voor de koffie in Nadadouro. Petra logeert daar met haar moeder en tante bij haar broer. Nadadouro ligt aan de Lagoa de Óbidos. En Óbidos stond al op ons lijstje.
We kwamen iets over negenen aan. Er stond een ontbijttafel klaar. Dat was gezellig. Helaas konden we niet zo veel op bij ons 2e ontbijt.
We wandelden met zijn 5-en langs de lagune naar het Praia da Foz do Arelho. De rode vlag hing uit. Met de hoge golven en sterke stroming was zwemmen in de oceaan verboden. De lagune was een alternatief, een koud alternatief. Het water lijkt hier veel kouder dan aan de noordkust in Spanje waar ik bij Zarautz, Orion en Playa de las Catedrales heb gezwommen.
Na een gezellige dag met Petra en haar familie reden we naar Óbidos. We hadden gelezen dat Óbidos net een openluchtmuseum is. Nou, dat klopt. De stadsmuur is geheel in takt en in de middeleeuwse smalle straatjes staan traditionele witte huizen met geel en blauwe randen. Bedenk daar nog de rode daken en de velen bloemen bij. Een kleurrijk geheel.
We namen direct maar een Ginjinha. Een Ginjinha of Ginja is de lokale traditionele kersenlikeur, die uit een bekertje van chocolade wordt gedronken. Het smaakte goed, het is zo net een bonbon.
Na door de straatjes te hebben gedwaald liepen we nog een rondje over de stadsmuur. Dat gaf ook een geweldig uitzicht over het stadje.
Na een echte Italiaanse pizza te hebben gegeten zochten we een plekje voor een rustige nacht.