Winters weer

Woensdag 31 mei 2023
Alta
We begonnen vandaag met een ochtendwandelingetje van 5 km door het bos bij Alta. Daarna stond het Alta museum op het programma. Het Alta museum heeft een rondwandeling van 1,5 uur langs rotstekeningen van 2.000 tot 7.000 jaar oud. Met een audioguide was het leuk te volgen. We konden zo de afbeeldingen van rendieren, elanden, beren, boten en mensen goed zien. En het uitzicht op het fjord was schitterend. Hoogtepunt voor mij was de rotstekening van een skiër die 2 tot 3 duizend jaar geleden al is getekend. De audioguide vertelde dat de oudste gevonden ski in Rusland 8.000 jaar oud is. Is skiën dan toch niet in Oostenrijk of Noorwegen begonnen?

De plek aan de rivier de Altaelva zou volgens Park4night rustig zijn. Er bleken echter al meerdere campers te staan. De plek lijkt een uitvalbasis voor locale vissers. De Altaelva rivier is een van de meest zalmrijke rivieren.

Donderdag 1 juni 2023
Alta – Jøkelfjord 
Het was 1 graad vanmorgen. En het heeft gesneeuwd. Plaatselijk ligt nog wat verse sneeuw. Altijd fijn om ook in de zomervakantie verse sneeuw te hebben.
We reden vanaf onze plek bij de rivier door richting het startpunt van de wandeling naar de Alta Canyon. De laatste 4 km van de weg waren onverhard met veel kuilen. De camper schudde heen en weer, en zo ook alles wat erin ligt. Iets voor het einde van de weg lag een flink plak sneeuw op de weg. We konden er niet door heen en konden gelukkig zo’n 50 m terug de camper parkeren. De 13 km lange wandeling zou hierdoor nog 1,5 km langer worden.
De wandeling liep over een redelijk vlak terrein, maar had wel een aantal uitdagingen. Rotsachtige paden wisselden zich af met ware diepe modderpoelen. Som konden we er langs, soms lagen er planken of moesten we van steen tot steen. Het pad kruiste ook een aantal stroompjes of rivieren en sneeuwvelden. Kleine stroompjes waren met enkele stenen eenvoudig droog over te komen. Bij de eerste grotere stroom was het zoeken naar de juiste plaats om over te steken. Balancerend over een aantal keien hebben we het gered met droge voeten. De 2e grote stroom gaf geen mogelijkheden om over te steken. We hadden over een sneeuwbrug kunnen lopen. Maar gezien daar al een behoorlijk stuk van was afgebroken durfden we dat niet aan.
We keerden om en liepen, nu met de straffe wind en soms hagel tegen, terug naar de camper.
We reden door naar Jøkelfjord waar we prachtig aan het fjord staan met uitzicht op de Ákšovuonjiehkki (Øksfjordjøkelen) gletsjer.

Vrijdag 2 juni 2023
Jøkelfjord – Birtavarre
Het was vanmorgen 2 keer zo warm dan gisterenochtend. Het had niet gesneeuwd en de wind was minder krachtig. We konden zo de korte wandeling naar de Øksfjordjøkelen gletsjer maken. De korte wandeling was erg drassig. Vele stroompjes kruiste het pad om uit te monden in het fjord. Voor ons betekende dat 4 km balanceren op stenen en balken om zo droge voeten te houden. Echt dicht bij de gletsjer kwamen we echter niet. Wel zaten we er nu recht voor om de gletsjer beter te zien. De Øksfjordjøkelen is de enige gletsjer in Noorwegen waarvan de ijstong tot aan de fjord reikt. Wel grappig eigenlijk want in Patagonië was de hangende gletsjer bijzonder omdat het daar de enige gletsjer is die niet direct in een meer of zee reikt.
We vervolgden de route weer langs de schitterende fjorden tot Birtavarre. In Birtavarre reden we zuidwaarts het Kåfjorddalen in. We wandelden over een redelijk droog pad naar de Gorsabrua (Gorsa bridge). De hangbrug gaat over de Sabetjohk canyon van 153 meter diep, de diepste van Europa. Vanaf de brug heb je ook prachtig zicht op de Gorzifossen Waterfall die de Sabetjohk canyon in stort.

Zaterdag 3 juni 2023
Birtavarre – Abisko 
Vanuit Birtavarre volgden we de E6 weer verder zuidwestwaarts, op naar de Målselvfossen. Google maps had een andere weg voorgesteld, vanaf Overgård over de 87. Dat was achteraf niet zo’n best idee. De weg was echt slecht. Het asfalt was een lappendeken van asfaltreparaties. Vele kuilen en groeven waren nog niet gerepareerd. De camper had het nog harder te verduren dan op de onverharde weg naar de Gorsa bridge.
Målselvfossen is een brede indrukwekkende waterval met een zalmtrap. Helaas was er geen zalm te bekennen.

Vanaf Målselvfossen was de 87 beter. Toch waren we blij weer de E6 op te kunnen draaien. Iets voor Narvik namen we de E10 naar Abisko. Het was een prachtige bergweg tussen besneeuwde bergen en nog deels bevroren meren. Alleen jammer dat het weer niet mee zat. In Abisko lag onze 2e kans om de midzomernachtzon te zien. Dat ging met de dichte bewolking dus niet lukken. Ipv dat bewonderde we de Abiskojåkka’s canyon. De Abiskojåkka’s canyon is de belangrijkste reden waarom Abisko een nationaal park is geworden. Dat betekende helaas wel dat we een stukje verderop moeten overnachten. Overnachten is in Zweden niet toegestaan in nationale parken.