Longest Ski Jump World Record

Woensdag 17 april t/m donderdag 25 april 2024
Akureyri

Woensdag de 17e hadden we om 9 uur met David afgesproken om te gaan langlaufen.
Bij ons vandaan is het nog geen 5 minuten rijden naar de parkeerplaats in het bos waar de langlaufroutes starten. Het was bewolkt, maar in het bos was het zicht goed.
Het was even onwennig op die zeer smalle latjes. Voor Marja was het de eerste keer op de smalle latten. Ik heb het meer dan 40 jaar geleden wel eens gedaan. Hoewel de alpine ski’s in die tijd breder zijn geworden zijn de langlauflatten volgens mij steeds smaller geworden.
De route begon vlak. Ideaal om te wennen aan de smalle latten met de losse hiel. De losse hiel ken ik wel van het toerskiën en het telemarken. Maar dit is toch weer anders. De stijging in het parcours ging steeds soepeler, maar een korte afdaling was toch even eng. De route ging daarna alleen maar klimmend verder. We maakten ons zorgen over de afdaling die ooit zou moeten komen. En die kwam ook. Het begon met een steil stukje, met een bocht. Buiten het spoor probeerde ik met de ploeg mijn snelheid onder controle te houden tot de loipe weer vlak was. Ook het 2e steile stuk heb ik zo kunnen overbruggen. Daarna liep het minder steil naar beneden. Ik ging weer in de loipe en de snelheid nam toe. Ik had niet het idee dat ik nog zou kunnen remmen. Na de bocht liep de loipe verder naar beneden. En nog verder. Voor we het wisten waren we terug bij het parkeerterrein. We hebben het gered.

Na de sneeuwdag van donderdag was het vrijdag zonnig. Een mooi dag om met Vincent en Alva in Siglufjörður te skiën. We konden enkele diepsneeuw stukken skiën. Het was niet overal super, maar leuk en soms uitdagend. Grappig dat iemand uit de Telemark app-groep vroeg of ze les kon krijgen in Siglufjörður. Ze had mijn antwoord dat het wel kon niet verwacht.
Na het skiën hebben we wat gegeten in Siglufjörður en daarna gingen we naar de hottub in Hjalteyri.Zaterdag was waarschijnlijk de laatste lesdag van het seizoen. Het was winderig, maar er kon nog geskied worden. De sneeuw was stroef door de ingestoken dooi. De kinderen kwamen amper vooruit. Zeker als ze ook nog wind tegen hadden.

Het skigebied bleef zondag inderdaad dicht. Het stormde te hard. Het was wel een zonnige dag. We hebben een heerlijke wandeling gemaakt in het bos Kjarnaskógur. Het grootste gedeelte liepen we op de wandel en fietspaden die gebruikt worden als loipe. Door de dooi, het is nu boven de 10 graden, zakken we bij iedere stap een beetje weg.

Na de storm van zondag was het maandag een heerlijke dag: zon, geen wind en zo’n 10 graden. Ook boven was het heerlijk om te skiën. De sneeuw was zelfs goed. Behalve heel veel kinderen die aan het trainen waren voor de seizoen afsluitende wedstrijden van komend weekend was het erg rustig.

Dinsdag de 23e, een heerlijke vakantie dag. Het was prachtig weer. We hebben geen wolk gezien, geen of nauwelijks wind met een, eigenlijk iets te hoge, temperatuur. Maar dat niet alleen:
Ik was om half 6 wakker. Ik wist dat er vandaag een poging gedaan zou worden om het wereld record schansspringen te verbeteren. Dat record is 253,5 meter en staat op naam van Stefan Kraft. Ryoyu Kobayashi wil het record verbeteren en 300 meter gaan springen. Hiervoor zijn al 2 maanden geleden 2 piste pistebully’s in de weer om een enorme schans te bouwen. Maar ja, het is IJsland hier. Ze waren soms een heel eind en dan begon het weer te sneeuwen en waaien. Daarna konden ze weer opnieuw beginnen. Ze zijn zelfs meerdere keren terug naar Japan gevlogen om te wachten op beter weer. Gisteren werd er hard gewerkt. Vandaag moest het gebeuren.
Ik wist van een lifti (een medewerker bij de liften) dat de stoeltjeslift al om kwart over 5 zou gaan draaien. Ze willen het vroeg omdat het exclusief voor Redbull is. Ze zijn bang voor ander beeldmateriaal. Zelfs de weg naar boven zou tijdelijk worden afgesloten. Om half 6 zag ik wel vanaf ons balkon dat er al mensen op de berg stonden. Ze waren nog lijnen aan het trekken. Ik kon nog wel een bakkie doen. Om 10 over half 7 leek alles op zijn plaats. Met de verrekijker en mijn video camera kon ik wel zien dat mensen zich verplaatsten en zag ik sneeuwscooters en pistebully’s naar boven en beneden rijden. Ik zag geen sprong. Ik wilde het wel zien. Het leek ieder moment te kunnen gebeuren. Het duurde en duurde maar. Na 3 uur zag ik iemand op het onderste deel van de landingsplaats naar beneden skiën. Had ik de sprong gemist?

De mensen boven, onder en langs het gebeuren bleven staan. Het is nog niet afgelopen.
Toch besloten we maar naar boven te gaan. Het skigebied was immers al om 10 uur open gegaan en we zagen mensen boven zitten via de webcam.
Eenmaal boven waren we net op tijd om de sprong te zien. Hiervan boven was het ook veel beter te zien dan vanaf ons balkon. De springer vloog net voorbij de rode lijn die in de sneeuw was getrokken. We gaan ervan uit dat die lijn het oude wereldrecord vertegenwoordigde. Of dat echt zo is, weten we niet. Er werd geen informatie gegeven. We hoorden later dat er morgen weer gesprongen wordt. Zou het record niet verbroken zijn?
Vandaag werd er niet verder gesprongen. Wij konden gaan skiën en telemarken in dit heerlijke weer.
Na het aktieve gedeelte van de dag reden we naar Hauganes om daar in de hottub te genieten. Ik had ooit gezegd dat als we daar nog een keer heen zouden gaan ik ook het water in zou gaan. Nou, dat heb ik dus gedaan. Het was IJS koud!Ryoyu Kobayashi had woensdag al heel vroeg gesprongen. We hebben zijn recordpoging gemist. Hij heeft vandaag 291 meter gesprongen. Hij heeft zijn eigen wereldrecord van gisteren dus ruim verbeterd. RedBull heeft het filmpje van die sprong al klaar. Daarmee valt mijn filmpje van de sprong in het niet.
We hebben zelf de ochtend nog lekker geskied. Het was warm en zonnig. De sneeuw was in de morgen al zacht en werd gedurende ochtend allen maar zachter.
In de avond hebben we nog even bij de Andrésar Andar gekeken. Andrésar Andar is een 3 daags ski spektakel dat hier in Akureyri jaarlijks plaats vindt. Uit heel IJsland komen alle jeugdige wedstrijdskiërs hier heen voor een 3 daagse wedstrijd. Het begint met een optocht door de stad. Waarna de kinderen per skiclub de grote sporthal binnen lopen. Het is een kleine imitatie van de opening van Olympische Spelen. Er werd zelfs een vlam ontstoken. De toespraken waren in het IJslands. We hebben er niets van begrepen en zijn voortijdig weggegaan. Het was wel leuk om eens te zien...

Vandaag zijn we vroeg opgestaan om nog even te skiën. Om kwart voor 8 stonden we op de latten. Na twee uur hadden we het gezien. We namen afscheid van onze bekenden op de berg, reden naar beneden en pakten de koffers vast in.
Morgen vertrekken we naar Egilsstaðir in het oosten van IJsland.