Šumava National Park

Woensdag 5 juni 2024 
Plzeň – Prášily 
Vanuit Plzeň reden we richting het Šumava National Park ofwel het Boheemse Woud. We dachten naar Železná Ruda, in het noord westen van Šumava te rijden. De stad was door werkzaamheden helaas niet bereikbaar. We zijn nu in Prášily terecht gekomen waar we een ontspannende wandeling naar het gletsjermeer Prášilské jezero hebben gemaakt. Waarom het nog steeds gletsjermeer heet is mij niet duidelijk. Er is geen gletsjer te bekennen. De ‘hoge’ berg hier, de Polednik is slechts 1315 m hoog. De tijd dat hier een gletsjer lag moet wel heel lang geleden zijn.

Donderdag 6 juni 2024
Prášily – Modrava
Ik hoorde de vogeltjes fluiten, zo nu en dan water stromen in een beek die ik passeerde en het continue geluid van mijn banden op de steentjes van de onverharde weg naar de top van de Polednik. Het was lang geleden dat ik op mijn mountainbike een berg op fietste. In die strijd met de hoogtemeters moest ik veel denken aan de velen mountainbike tochten door de Alpen die ik met mijn wijlen maat Henk heb gemaakt.
De top van de Polednik zag er wel bijzonder uit. Een orkaan heeft een jaar of 10 geleden velen bomen omgewaaid. De bomen die zijn blijven staan hebben al hun takken verloren. Ze hebben al dat dode hout laten liggen. Inmiddels groeien er weer kleine naaldbomen tussen de velen staande en liggende stammen.
Na mijn fietstochtje naar de Polednik reden we met de camper naar Modrava, We staan hier op een prachtig plekje, precies in de punt waar 2 rivieren samenkomen.

We maakten een wandeling vanuit het enigszins toeristische Modrava door het bos naar Březník. Hoewel dit een populaire wandeling zou zijn en de 3 parkeerterreinen redelijk gevuld waren, zijn we toch weinig mensen tegen gekomen. Tijdens de wandeling zagen we plaatselijk het zelfde landschap als boven op de Polednik. We waren er blij mee. Het gaf wat uitzichten in dit dichte bos. De terugweg langs de rivier was eigenlijk een mooiere route.

Vrijdag 7 juni 2024
Modrava
Bij Bučina is een openluchtmuseum over het ijzeren gordijn. Het is met de auto niet bereikbaar. Dan maar op de fiets. De weg was grotendeels onverhard, een gravel route heet dat tegenwoordig. Het museum bestond uit een wachttoren en het ijzeren gordijn zelf. Twee rijen prikkeldraad met stroom erop en obstakels zoals die ook in Normandië lagen. Van het dorp Bučina is niets mee te zien. Het dorp is afgebroken bij de bouw van het IJzeren gordijn. Langs het voormalige IJzeren gordijn loopt een fietsroute, de Euro 13. Deze 7.000 km lange fietsroute loopt van de Barentszee tot de Zwarte Zee.